Leven in de trein
17 Maart 2016 | Rusland, Irkoetsk
Het leven in de trein
Het leuke aan een lange afstandstreinreis is dat er echt een leven op de trein ontstaat. Net als op de camping of hotelkamer maak je eigen kampement en routines in een coupe.
Op het moment dat we binnenkwamen lagen er op ieder bed een opgerold matras met daarin een kussen. Doordat we alle vier de bedden voor onszelf hadden kregen we ook vier matrassen en vier kussens. Boven de deur is een groot opbergvak waar de dekbedden in lagen. We hebben alles wat we niet nodig hebben daarin gestouwd. Bij het controleren van de treintickets kregen we ook meteen vier sets linnengoed en handdoeken. Zoals ik al eerder schreef hadden we de hele dag de bovenste beden omhoog geklapt en de onderste gebruikte we om op te slapen en op te zitten. Overdag lagen de matrassen op de bovenste bedden opgeklapt.
Een wagon bestaat uit negen coupes a vier bedden. Aan beide uiteinde van de coupe is een toilet met een kleine wastafel. Deze wastafel gebruik je ook om jezelf te wassen en tanden te poetsen. Bij alle stations gaan de toiletten op slot omdat net als in Nederland de afvoer rechtstreeks op het spoor is. Het water in de wasbak heeft gelukkig wel een warm water aansluiting wat het wassen een stuk aangenamer maakt.
Aan een uiteinde van de coupe is een kleine kamer voor de conductrice. Hier bevind zich ook de drinkwater voorziening en een Samovar (een tank die continu warm water geeft). Wij vulde iedere keer een themoskan met heet water maar bijna iedereen liep met een beker op en neer.
In het midden van de wagon hangt een tijdschema met tijden waar en hoe lang de trein stopt. Alle tijden op deze lijst en op alle stations staan in Moskou tijd. Door de grote tijdsverschillen in het land houdt men overal de Moskou tijd aan. Op de stations wordt overigens vaak ook ergens op een scherm de lokale tijd vermeld. Vooral dag 4 in de trein, de dag voordat we er in Irkutsk uit gingen, leverde dit bijzondere situaties op. S'morgens was de eerste stop 10h, lokale tijd 14h, dan ben je aan de ene kant bezig met je ontbijt maar ook met je lunch, dus dat werd een maaltijd. De volgende stop die dag was ook meteen onze laatste voor die dag want deze was om 14h, inmiddels 19h lokale tijd. Hier wat eten gekocht voor in de trein, gegeten en naar bed. Het is geen probleem maar soms gewoon een beetje gek. Het wordt wel donder buiten terwijl je nog leeft in een andere tijd.
Wij zaten in een wagon met allemaal toeristen, totaal incl ons 6 Nederlanders, 1 Brit en 1 Japanse die er allemaal in Irkutsk uit gingen. De rest van de trein was gevuld met Russen. Het leuk hieraan is dat je allerlei talen en gesprekken door elkaar kan voeren met verschillende mensen. Het communiceren met de Russen is echt heel erg lastig. Met name omdat zij echt geen Engels of iets anders dan Russisch spreken. De basis lukt maar echt communiceren lukt niet. Ook onze conductrices spraken redelijk Engels dat is leuk!
Onze conductrices werkte twaalf uur op en dan twaalf uur af. Dat doen zij tien dagen lang. Van Chita naar Moskou en dan meteen weer terug met de trein naar Chita. Onze trein was aan de buitenkant behoorlijk smerig omdat deze alleen op zijn thuisbasis, Chita, wordt schoongemaakt aan de buitenkant. Iedere ochtend rond de klok van elf uur werd onze coupe gestofzuigd en werd het gangpad gedweild.
Het leuke aan een lange afstandstreinreis is dat er echt een leven op de trein ontstaat. Net als op de camping of hotelkamer maak je eigen kampement en routines in een coupe.
Op het moment dat we binnenkwamen lagen er op ieder bed een opgerold matras met daarin een kussen. Doordat we alle vier de bedden voor onszelf hadden kregen we ook vier matrassen en vier kussens. Boven de deur is een groot opbergvak waar de dekbedden in lagen. We hebben alles wat we niet nodig hebben daarin gestouwd. Bij het controleren van de treintickets kregen we ook meteen vier sets linnengoed en handdoeken. Zoals ik al eerder schreef hadden we de hele dag de bovenste beden omhoog geklapt en de onderste gebruikte we om op te slapen en op te zitten. Overdag lagen de matrassen op de bovenste bedden opgeklapt.
Een wagon bestaat uit negen coupes a vier bedden. Aan beide uiteinde van de coupe is een toilet met een kleine wastafel. Deze wastafel gebruik je ook om jezelf te wassen en tanden te poetsen. Bij alle stations gaan de toiletten op slot omdat net als in Nederland de afvoer rechtstreeks op het spoor is. Het water in de wasbak heeft gelukkig wel een warm water aansluiting wat het wassen een stuk aangenamer maakt.
Aan een uiteinde van de coupe is een kleine kamer voor de conductrice. Hier bevind zich ook de drinkwater voorziening en een Samovar (een tank die continu warm water geeft). Wij vulde iedere keer een themoskan met heet water maar bijna iedereen liep met een beker op en neer.
In het midden van de wagon hangt een tijdschema met tijden waar en hoe lang de trein stopt. Alle tijden op deze lijst en op alle stations staan in Moskou tijd. Door de grote tijdsverschillen in het land houdt men overal de Moskou tijd aan. Op de stations wordt overigens vaak ook ergens op een scherm de lokale tijd vermeld. Vooral dag 4 in de trein, de dag voordat we er in Irkutsk uit gingen, leverde dit bijzondere situaties op. S'morgens was de eerste stop 10h, lokale tijd 14h, dan ben je aan de ene kant bezig met je ontbijt maar ook met je lunch, dus dat werd een maaltijd. De volgende stop die dag was ook meteen onze laatste voor die dag want deze was om 14h, inmiddels 19h lokale tijd. Hier wat eten gekocht voor in de trein, gegeten en naar bed. Het is geen probleem maar soms gewoon een beetje gek. Het wordt wel donder buiten terwijl je nog leeft in een andere tijd.
Wij zaten in een wagon met allemaal toeristen, totaal incl ons 6 Nederlanders, 1 Brit en 1 Japanse die er allemaal in Irkutsk uit gingen. De rest van de trein was gevuld met Russen. Het leuk hieraan is dat je allerlei talen en gesprekken door elkaar kan voeren met verschillende mensen. Het communiceren met de Russen is echt heel erg lastig. Met name omdat zij echt geen Engels of iets anders dan Russisch spreken. De basis lukt maar echt communiceren lukt niet. Ook onze conductrices spraken redelijk Engels dat is leuk!
Onze conductrices werkte twaalf uur op en dan twaalf uur af. Dat doen zij tien dagen lang. Van Chita naar Moskou en dan meteen weer terug met de trein naar Chita. Onze trein was aan de buitenkant behoorlijk smerig omdat deze alleen op zijn thuisbasis, Chita, wordt schoongemaakt aan de buitenkant. Iedere ochtend rond de klok van elf uur werd onze coupe gestofzuigd en werd het gangpad gedweild.
