Dag 17 Terelj
22 Maart 2016 | Mongolië, Ulaanbaatar
Dag 17 Terelj
Nadat de kampvader vanachter en vanmorgen vroeg de kachel heeft aangemaakt is het heerlijk warm in de tent als we wakker worden. S'morgens wanneer ik op de houten toilet zit hoor ik een bijzonder geluid. Er is buiten een man zijn koeien aan het verplaatsen. Door een spleet in het hout zie en hoor ik de man met zijn koeien voorbij komen. Bij het ontbijt worden we verrast door brood met gebakken eieren, komkommer, tomaatjes en kaas. Wat een feest na al die Russische ontbijtjes. Helaas is het broodrooster stuk maar we genieten volop.
Door aanhoudende diarree blijven ik vanmorgen lekker warm in de tent. We proberen met handen en voeten aan de mevrouw van de kamp te vragen of ik tussen de middag ook brood zou mogen krijgen. Ze gebaart ja, maar is met tien minuten weer terug met een telefoon. Ik krijg de gids aan de telefoon en geef aan dat het best oké gaat maar dat ik graag brood en wat beleg als lunch zou willen hebben. Zij zegt dat het geen probleem zal zijn en geeft dit door aan de mevrouw van het kamp. Dave maakt wederom een prachtige wandeling om het kamp.
Voor lunch krijg ik heerlijk brood met kaas en droge rijst. Dave en Paulien eten heerlijk een salade en bladerdeeg gevuld met rundvlees. Na de lunch is onze paardrij afspraak er. Er staat een dame klaar met vier paarden, een voor zichzelf en drie voor ons. De stijgbeugels worden op lengte gemaakt en we worden om de paarden geslingerd. Gelukkig staan de paarden stil en zijn ze niet nieuwsgierig. De kampoma komt uit leggen dat we met een hand het leidsel vast moeten houden en met de andere hand het zadel. Door een commando van de begeleider rijden we. Uitleg gaat niet, wat onze begeleidster spreekt geen Engels en wij nog steeds geen Mongools. We maken een prachtige tocht richting het oosten. Gaan om bergen heen en zien andere kanten van het park. Wanneer er een paard afwijkt van de route komt de begeleider om het paard bij te sturen. We moeten er alleen voor zorgen dat de paarden niet drinken van het smeltwater. Gaandeweg krijgen we meer gevoel voor de paarden en lukt het ons zelfs om zelf de paarden te sturen. Onze begeleider geeft af en toe route aan en hup daar gaan we zo tussen een kudde koeien door. Die kijken ons onverstoord aan en blijven liggen, als we te dicht hij komen staan ze op en draaien weg. Op de weg terug naderen we een kudde koeien met extreem lange haren, ze hangen bijna op de grond. Uit de handen en voeten communicatie blijken het yaks te zijn. Heel bijzonder om de dieren waar we veel over gehoord hebben in het echt te zien.
Het laatste stukje naar het kamp drijft ze gids de paarden extra op en mogen we galopperen. Wat te gek! Galopperen op een paard op de steppe van Mongolië. Dit hadden we niet gedacht want eigenlijk wordt er in de winter niet gereden. Maar doordat er weinig sneeuw is kan het nu wel. Terug bij het kamp is er nog vijf minuten over en mogen we nog een stukje galopperen. Lekker even snel heen en weer.
Als avondeten krijgen we een heerlijk diner met een pastasalade met als hoofdgerecht een soort goulash rijst met vlees. Erg smakelijk! Na een laatste kopje thee vallen we heerlijk in slaap voor onze laatste nacht in dit fantastische kamp!
Nadat de kampvader vanachter en vanmorgen vroeg de kachel heeft aangemaakt is het heerlijk warm in de tent als we wakker worden. S'morgens wanneer ik op de houten toilet zit hoor ik een bijzonder geluid. Er is buiten een man zijn koeien aan het verplaatsen. Door een spleet in het hout zie en hoor ik de man met zijn koeien voorbij komen. Bij het ontbijt worden we verrast door brood met gebakken eieren, komkommer, tomaatjes en kaas. Wat een feest na al die Russische ontbijtjes. Helaas is het broodrooster stuk maar we genieten volop.
Door aanhoudende diarree blijven ik vanmorgen lekker warm in de tent. We proberen met handen en voeten aan de mevrouw van de kamp te vragen of ik tussen de middag ook brood zou mogen krijgen. Ze gebaart ja, maar is met tien minuten weer terug met een telefoon. Ik krijg de gids aan de telefoon en geef aan dat het best oké gaat maar dat ik graag brood en wat beleg als lunch zou willen hebben. Zij zegt dat het geen probleem zal zijn en geeft dit door aan de mevrouw van het kamp. Dave maakt wederom een prachtige wandeling om het kamp.
Voor lunch krijg ik heerlijk brood met kaas en droge rijst. Dave en Paulien eten heerlijk een salade en bladerdeeg gevuld met rundvlees. Na de lunch is onze paardrij afspraak er. Er staat een dame klaar met vier paarden, een voor zichzelf en drie voor ons. De stijgbeugels worden op lengte gemaakt en we worden om de paarden geslingerd. Gelukkig staan de paarden stil en zijn ze niet nieuwsgierig. De kampoma komt uit leggen dat we met een hand het leidsel vast moeten houden en met de andere hand het zadel. Door een commando van de begeleider rijden we. Uitleg gaat niet, wat onze begeleidster spreekt geen Engels en wij nog steeds geen Mongools. We maken een prachtige tocht richting het oosten. Gaan om bergen heen en zien andere kanten van het park. Wanneer er een paard afwijkt van de route komt de begeleider om het paard bij te sturen. We moeten er alleen voor zorgen dat de paarden niet drinken van het smeltwater. Gaandeweg krijgen we meer gevoel voor de paarden en lukt het ons zelfs om zelf de paarden te sturen. Onze begeleider geeft af en toe route aan en hup daar gaan we zo tussen een kudde koeien door. Die kijken ons onverstoord aan en blijven liggen, als we te dicht hij komen staan ze op en draaien weg. Op de weg terug naderen we een kudde koeien met extreem lange haren, ze hangen bijna op de grond. Uit de handen en voeten communicatie blijken het yaks te zijn. Heel bijzonder om de dieren waar we veel over gehoord hebben in het echt te zien.
Het laatste stukje naar het kamp drijft ze gids de paarden extra op en mogen we galopperen. Wat te gek! Galopperen op een paard op de steppe van Mongolië. Dit hadden we niet gedacht want eigenlijk wordt er in de winter niet gereden. Maar doordat er weinig sneeuw is kan het nu wel. Terug bij het kamp is er nog vijf minuten over en mogen we nog een stukje galopperen. Lekker even snel heen en weer.
Als avondeten krijgen we een heerlijk diner met een pastasalade met als hoofdgerecht een soort goulash rijst met vlees. Erg smakelijk! Na een laatste kopje thee vallen we heerlijk in slaap voor onze laatste nacht in dit fantastische kamp!
