Dag 7 Moskou
12 Maart 2016 | Rusland, Moskou
Dag 7 Moskou
Nadat we gister tot het laatste moment in het Kremlin waren hebben we het idee dat we wat gemist hebben. Dus we besluiten vandaag terug te gaan om de laatste kathedralen te bezoeken. Zo gezegd zo gedaan en vertrekken we voor de tweede dag op rij naar het Kremlin. Hier bezoeken we verkondigingskathedraal
Patriarchenpaleis
Kerk van de twaalf apostelen
Kleedafleggingskerk
Als eerste komen we langs het Patriarchenpaleis, dit is gebouwd om de metropolieten van de Russische orthodoxe kerk in te laten wonen. Aan dit paleis vast zit de kerk van de twaalf apostelen. Waarom deze kerk, de kerk van de twaalf apostelen heet hebben we nog kunnen achterhalen maar mooi is de kerk. Het paleis dient nu als museum voor 17e eeuwse kunst maar is met name bijzonder omdat er ook een gedeelte van de wapenkamercollectie ligt. Wat voor ons herkenbaar is na het bezoek aan de wapenkamer van gisteren. Maar wat misschien nog het bijzonderste is dat de grote zaal uit het museum eeuwenlang werd gebruikt om zalfolie (miro) voor de hele Russische orthodoxe kerk te maken.
Daarna gaan we door naar de kleedafleggingskerk. De kerk is vernoemd naar een Byzantijnse feestdag waarop een gewaad gedragen door de maagd Maria arriveert in Constantinopel. Afbeeldingen die hieraan herinneren zijn nog overal te zien in de kerk. De binnenkant is overal bedekt met fresco's. Maar deze oude huiskerk van de metropoliet valt vooral aan de buitenkant op. Hij heeft maar een goede koepel en aan de buitenkant zijn overal halve bogen aangebracht waardoor de kerk moors aandoet.
Als we verder het kathedraalplein oplopen, komen we langs het facettenpaleis. Het boek schrijft dat met name de rode trap erg belangrijk was want via deze trap kwam de nieuwe te kronen tsaar uit het paleis richting de kroning. Wij ziekenhuis rot naar een rode trap, blijkt deze grijs van kleur te zijn en rood genoemd te worden. Ppffff hebben wij dat?
Op naar de laatste kathedraal, de verkondigingskathedraal. Deze kathedraal bestond oorspronkelijk uit drie koepels en open galerijen. Deze galerijen zijn later door Ivan de verschrikkelijke gesloten. Deze kerk is ook bijzonder omdat dit de enige in het Kremlin is de gehele van Russische makelij is en hier hebben de drie bekendste Russische icoonschilders aan bij gedragen. De kathedraal werd oorspronkelijk in opdracht van Ivan 3de gebouwd als huiskerk voor het Kremlin.
Nadat we de laatste delen van het Kremlin hebben bezocht gaan we op zoek naar het Gorkihuis. Onderweg willen we wat eten en vinden een restaurant met goed uitziende foto's op het menu. Jammie iets van noodles en dumplings. Al snel komen we er achter dat het Vietnamees restaurant was waar men niets anders dan Russische of Vietnamees spraak. Aangezien wij beide talen niet echt beheersen was het point it boekje een uitkomst voor simpele dingen als suiker.
Na een goede lunch door naar het Gorkihuis. Deze Russische schrijver poëzie, romans en toneel. Hij had zoveel betekend voor de staat betekend dat Stalin hem dit huis schonk nadat na de revolutie de oorspronkelijk bewoners waren gevlucht. Opvallend aan het huis is de trap in Jugendstill in het midden van het huis in de hal. Daarnaast zijn alle glas in lood en plafondbewerkingen gebaseerd op de natuur. Op een van de plafond is een soort van ornamenten aangebracht in de vorm van een moeras en naast de trap staat een lamp waarvan de bovenkant een glas in lood afbeelding is van een schildpadschild.
Na het uitdoen van onze jassen, het betalen van de fotofee een het aantrekken van grote canvas overschoenen kunnen we het museum in. Erg indrukwekkend om te zien, het heeft zelf iets weg van de stijl van Gaudi in Barcelona.
Na dit bezoek gaan we op zoek naar een brede straat dwars door
Moskou die als paradeplaats werd gebruikt door Stalin, hij verbrede de toen al belangrijkste weg van Moskou met 42m. Er schijnen allerlei bijzondere gebouwen te staan maar kwamen niet verder dan een indrukwekkende delicatessezaak en een lelijk gemeentehuis. Voor de rest veel
lelijke gebouwen, pleinen en vooral veel voorbij razend verkeer. Gelukkig kunnen we deze route goed gebruiken om richting het Bolsjojtheater te gaan. We liepen door kleine gezellige winkelstraatjes zonder auto's en besloten bij een typisch Russische restaurant te eten. Opvallend is dat in veel Russische restaurant de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Er staan oude televisies waar een soort Swiebertje op draait en oude draaitelefoons. Het eten is goed en een menukaart met foto's doet wonderen.
Nu met goed gevulde magen op naar het Bolsjojtheater voor een avond Russische opera. We moesten in het nieuwe theater aan de zijkant zijn met voor de deur allemaal dure auto's. Binnengekomen overal mannen pak, sommige zelfs in smoking en alle vrouwen in een rok en sommige zelfs in het lang. Overal waar je kijkt, kijk je je ogen uit. Zijn het niet de kroonluchters, dan wel de zaal of de bezoekers. In de zaal aangekomen werden er boekjes met teksten verkocht. Hier stonden ook de Engelse teksten in dus ik dacht slim laten we zo'n boekje kopen dan kunnen we in ieder geval iets volgen. Dus daar zaten we klaar voor ons eerste operabezoek en toen ging het licht uit. Dan zit je daar met je boekje.... Maar gelukkig waren er schermen met de Engelse teksten erop. Hierdoor was de opera The Stone Guest goed ge volgend.
Na twee uur was het afgelopen en besloten we nog even snel naar het Rode Plein te gaan om te kijken hoe dit we verlicht uit ziet. Ik kan jullie vertellen het was de moeite waard. Daarnaast kwamen we er achter dat Moskou eigenlijk in de kern niet zo heel groot is. Waar het boek het in gebieden verdeeld is het als je eenmaal in de stad bent goed te lopen. Morgen begint eindelijk ons grote treinavontuur.....
Nadat we gister tot het laatste moment in het Kremlin waren hebben we het idee dat we wat gemist hebben. Dus we besluiten vandaag terug te gaan om de laatste kathedralen te bezoeken. Zo gezegd zo gedaan en vertrekken we voor de tweede dag op rij naar het Kremlin. Hier bezoeken we verkondigingskathedraal
Patriarchenpaleis
Kerk van de twaalf apostelen
Kleedafleggingskerk
Als eerste komen we langs het Patriarchenpaleis, dit is gebouwd om de metropolieten van de Russische orthodoxe kerk in te laten wonen. Aan dit paleis vast zit de kerk van de twaalf apostelen. Waarom deze kerk, de kerk van de twaalf apostelen heet hebben we nog kunnen achterhalen maar mooi is de kerk. Het paleis dient nu als museum voor 17e eeuwse kunst maar is met name bijzonder omdat er ook een gedeelte van de wapenkamercollectie ligt. Wat voor ons herkenbaar is na het bezoek aan de wapenkamer van gisteren. Maar wat misschien nog het bijzonderste is dat de grote zaal uit het museum eeuwenlang werd gebruikt om zalfolie (miro) voor de hele Russische orthodoxe kerk te maken.
Daarna gaan we door naar de kleedafleggingskerk. De kerk is vernoemd naar een Byzantijnse feestdag waarop een gewaad gedragen door de maagd Maria arriveert in Constantinopel. Afbeeldingen die hieraan herinneren zijn nog overal te zien in de kerk. De binnenkant is overal bedekt met fresco's. Maar deze oude huiskerk van de metropoliet valt vooral aan de buitenkant op. Hij heeft maar een goede koepel en aan de buitenkant zijn overal halve bogen aangebracht waardoor de kerk moors aandoet.
Als we verder het kathedraalplein oplopen, komen we langs het facettenpaleis. Het boek schrijft dat met name de rode trap erg belangrijk was want via deze trap kwam de nieuwe te kronen tsaar uit het paleis richting de kroning. Wij ziekenhuis rot naar een rode trap, blijkt deze grijs van kleur te zijn en rood genoemd te worden. Ppffff hebben wij dat?
Op naar de laatste kathedraal, de verkondigingskathedraal. Deze kathedraal bestond oorspronkelijk uit drie koepels en open galerijen. Deze galerijen zijn later door Ivan de verschrikkelijke gesloten. Deze kerk is ook bijzonder omdat dit de enige in het Kremlin is de gehele van Russische makelij is en hier hebben de drie bekendste Russische icoonschilders aan bij gedragen. De kathedraal werd oorspronkelijk in opdracht van Ivan 3de gebouwd als huiskerk voor het Kremlin.
Nadat we de laatste delen van het Kremlin hebben bezocht gaan we op zoek naar het Gorkihuis. Onderweg willen we wat eten en vinden een restaurant met goed uitziende foto's op het menu. Jammie iets van noodles en dumplings. Al snel komen we er achter dat het Vietnamees restaurant was waar men niets anders dan Russische of Vietnamees spraak. Aangezien wij beide talen niet echt beheersen was het point it boekje een uitkomst voor simpele dingen als suiker.
Na een goede lunch door naar het Gorkihuis. Deze Russische schrijver poëzie, romans en toneel. Hij had zoveel betekend voor de staat betekend dat Stalin hem dit huis schonk nadat na de revolutie de oorspronkelijk bewoners waren gevlucht. Opvallend aan het huis is de trap in Jugendstill in het midden van het huis in de hal. Daarnaast zijn alle glas in lood en plafondbewerkingen gebaseerd op de natuur. Op een van de plafond is een soort van ornamenten aangebracht in de vorm van een moeras en naast de trap staat een lamp waarvan de bovenkant een glas in lood afbeelding is van een schildpadschild.
Na het uitdoen van onze jassen, het betalen van de fotofee een het aantrekken van grote canvas overschoenen kunnen we het museum in. Erg indrukwekkend om te zien, het heeft zelf iets weg van de stijl van Gaudi in Barcelona.
Na dit bezoek gaan we op zoek naar een brede straat dwars door
Moskou die als paradeplaats werd gebruikt door Stalin, hij verbrede de toen al belangrijkste weg van Moskou met 42m. Er schijnen allerlei bijzondere gebouwen te staan maar kwamen niet verder dan een indrukwekkende delicatessezaak en een lelijk gemeentehuis. Voor de rest veel
lelijke gebouwen, pleinen en vooral veel voorbij razend verkeer. Gelukkig kunnen we deze route goed gebruiken om richting het Bolsjojtheater te gaan. We liepen door kleine gezellige winkelstraatjes zonder auto's en besloten bij een typisch Russische restaurant te eten. Opvallend is dat in veel Russische restaurant de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Er staan oude televisies waar een soort Swiebertje op draait en oude draaitelefoons. Het eten is goed en een menukaart met foto's doet wonderen.
Nu met goed gevulde magen op naar het Bolsjojtheater voor een avond Russische opera. We moesten in het nieuwe theater aan de zijkant zijn met voor de deur allemaal dure auto's. Binnengekomen overal mannen pak, sommige zelfs in smoking en alle vrouwen in een rok en sommige zelfs in het lang. Overal waar je kijkt, kijk je je ogen uit. Zijn het niet de kroonluchters, dan wel de zaal of de bezoekers. In de zaal aangekomen werden er boekjes met teksten verkocht. Hier stonden ook de Engelse teksten in dus ik dacht slim laten we zo'n boekje kopen dan kunnen we in ieder geval iets volgen. Dus daar zaten we klaar voor ons eerste operabezoek en toen ging het licht uit. Dan zit je daar met je boekje.... Maar gelukkig waren er schermen met de Engelse teksten erop. Hierdoor was de opera The Stone Guest goed ge volgend.
Na twee uur was het afgelopen en besloten we nog even snel naar het Rode Plein te gaan om te kijken hoe dit we verlicht uit ziet. Ik kan jullie vertellen het was de moeite waard. Daarnaast kwamen we er achter dat Moskou eigenlijk in de kern niet zo heel groot is. Waar het boek het in gebieden verdeeld is het als je eenmaal in de stad bent goed te lopen. Morgen begint eindelijk ons grote treinavontuur.....
