Dag 22 Trein Ulaanbatar - Beijing
27 Maart 2016 | Mongolië, Ulaanbaatar
Dag 22 Trein Ulaanbatar - Beijing
Afgelopen nacht was misschien wel de slechtste nachtrust van de hele vakantie. In de kamer naast ons is iets gaande wat heel gezellig is. We horen met regelmaat een hard gelach. Als we s'nachts beide voor de zoveelste keer wakker zijn gaat Dave eruit. De deur gaat maar op een kier en een man doet de deur open. Dave gebaart dat het zachter moet, de meneer knikt. Als Dave terug komt vraagt die zich hardop af wat daar gaande is, er zitten allemaal mannen van een jaar of veertig. De meeste zijn netjes gekleed of zelfs in pak. Gelukkig horen we ze snel betrekken maar dan begint de verbouwing van de kamer naast ons. Alsof iemand zware dozen aan het flippen of omwerpen is. De ochtend lachen we erom en fantaseren dat daar een illegale pokerspel bezig was......
Rond half acht worden we opgehaald voor ons vertrek richting de trein. Omdat het een Chinese trein is, die zou minder schoon zijn, hebben we een eerste klas coupe geboekt. Het blijkt een coupe met twee bedden, dus niet zoals de eerdere Russische trein vier bedden, er is een soort stoel en een deur met daar achter een wasbak en een doucheslang. Er is ook een kast om je jas in op te hangen, wat een luxe.
We denderen vandaag met name door een geel steppe landschap en de Gobi woestijn. Alles is vlak dus het is weinig spectaculair. Behalve de grote kuddes gazelle buiten natuurlijk, dat blijft bijzonder om die zo te zien.
De grenscontrole van Mongolië was met name veel wachten. Ze halen de paspoorten op, kijken rond in de coupe en vertrekken met de paspoorten. Na een klein uurtje krijgen we de paspoorten terug met op het visum een uitgaande stempel. Na een half uurtje rijden komen we aan bij de grens van China. Hier ongeveer hetzelfde ritueel, weinig spannends. Na een half uurtje rijdt de trein achteruit, weer vooruit en weer achteruit. Met een hele hoop zware schokken worden de voorste zes coupes losgekoppeld van elkaar in een mega grote loods. We zijn aangekomen bij de wielenwissel. Doordat de sporen in Rusland en Mongolië anders zijn dan de rest van de wereld moeten de onderstellen gewisseld worden voordat we China in kunnen. We rijden weer achteruit en rijden via een ander spoor de loods in. Onze coupe staat naast die van Paulien en Nienke. Hun coupe is al omhoog en we zien de nieuwe onderstellen aankomen rijden. Vanaf voor worden de nieuwe onderstellen eronder gereden en de oude onderstellen verdwijnen via achter. Om een aantal meter trekken de mannen pinnen uit de koppelstukken zodat de onderstellen los van elkaar onder de coupes geplaatst worden. Zo wordt coupe voor coupe gehesen, wielen gewisseld en laten ze de coupes zakken op de nieuwe onderstellen. Dan komt er een nieuwe locomotief die alles weer aan elkaar maakt. Met een hoop horten en stoten komen de coupes weer aan elkaar tot een trein. Dan rijdt de trein de loods uit en hebben we inmiddels onze paspoorten terug van de Chinese douane. De trein rijdt weer het station in belijdt daar staan tot zijn vertrektijd 01:20. Daar wachten we niet op en kruipen lekker ons bedje in.
Afgelopen nacht was misschien wel de slechtste nachtrust van de hele vakantie. In de kamer naast ons is iets gaande wat heel gezellig is. We horen met regelmaat een hard gelach. Als we s'nachts beide voor de zoveelste keer wakker zijn gaat Dave eruit. De deur gaat maar op een kier en een man doet de deur open. Dave gebaart dat het zachter moet, de meneer knikt. Als Dave terug komt vraagt die zich hardop af wat daar gaande is, er zitten allemaal mannen van een jaar of veertig. De meeste zijn netjes gekleed of zelfs in pak. Gelukkig horen we ze snel betrekken maar dan begint de verbouwing van de kamer naast ons. Alsof iemand zware dozen aan het flippen of omwerpen is. De ochtend lachen we erom en fantaseren dat daar een illegale pokerspel bezig was......
Rond half acht worden we opgehaald voor ons vertrek richting de trein. Omdat het een Chinese trein is, die zou minder schoon zijn, hebben we een eerste klas coupe geboekt. Het blijkt een coupe met twee bedden, dus niet zoals de eerdere Russische trein vier bedden, er is een soort stoel en een deur met daar achter een wasbak en een doucheslang. Er is ook een kast om je jas in op te hangen, wat een luxe.
We denderen vandaag met name door een geel steppe landschap en de Gobi woestijn. Alles is vlak dus het is weinig spectaculair. Behalve de grote kuddes gazelle buiten natuurlijk, dat blijft bijzonder om die zo te zien.
De grenscontrole van Mongolië was met name veel wachten. Ze halen de paspoorten op, kijken rond in de coupe en vertrekken met de paspoorten. Na een klein uurtje krijgen we de paspoorten terug met op het visum een uitgaande stempel. Na een half uurtje rijden komen we aan bij de grens van China. Hier ongeveer hetzelfde ritueel, weinig spannends. Na een half uurtje rijdt de trein achteruit, weer vooruit en weer achteruit. Met een hele hoop zware schokken worden de voorste zes coupes losgekoppeld van elkaar in een mega grote loods. We zijn aangekomen bij de wielenwissel. Doordat de sporen in Rusland en Mongolië anders zijn dan de rest van de wereld moeten de onderstellen gewisseld worden voordat we China in kunnen. We rijden weer achteruit en rijden via een ander spoor de loods in. Onze coupe staat naast die van Paulien en Nienke. Hun coupe is al omhoog en we zien de nieuwe onderstellen aankomen rijden. Vanaf voor worden de nieuwe onderstellen eronder gereden en de oude onderstellen verdwijnen via achter. Om een aantal meter trekken de mannen pinnen uit de koppelstukken zodat de onderstellen los van elkaar onder de coupes geplaatst worden. Zo wordt coupe voor coupe gehesen, wielen gewisseld en laten ze de coupes zakken op de nieuwe onderstellen. Dan komt er een nieuwe locomotief die alles weer aan elkaar maakt. Met een hoop horten en stoten komen de coupes weer aan elkaar tot een trein. Dan rijdt de trein de loods uit en hebben we inmiddels onze paspoorten terug van de Chinese douane. De trein rijdt weer het station in belijdt daar staan tot zijn vertrektijd 01:20. Daar wachten we niet op en kruipen lekker ons bedje in.
